گوشت اضافه بعد از جراحی بینی یکی از عوارضی است که برخی بیماران پس از عمل رینوپلاستی تجربه می کنند. این مشکل که به صورت برجستگی یا اسکار در محل برش ها یا بخیه های جراحی ظاهر می‌شود، ممکن است روند بهبود را مختل کرده و بر نتیجه نهایی جراحی بینی تأثیر بگذارد. اگرچه احتمال بروز آن در همه بیماران یکسان نیست ، اما آگاهی از علت ها ، علائم اولیه و راهکارهای پیشگیری و درمان آن می تواند به کاهش نگرانی بیماران و بهبود روند درمان کمک کند. در این مقاله ، به‌طور جامع به بررسی گوشت اضافه بعد از عمل بینی ، دلایل شکل گیری آن ، نشانه های هشدار دهنده و روش های درمانی مؤثر می پردازیم.
گوشت اضافه چیست؟
گوشت اضافه در واقع نوعی رشد غیرطبیعی و بیش‌ازحد بافت ترمیمی در محل زخم یا برش جراحی است. این بافت معمولاً به شکل برجسته، سفت و گاهی با رنگی متفاوت از پوست اطراف ظاهر می‌شود. در جراحی بینی، این مشکل بیشتر در نواحی بخیه‌خورده، به‌ویژه در پایه بینی یا قسمت‌های خارجی برش‌ها (در مدل‌های باز) دیده می‌شود.
علائم گوشت اضافه بعد از جراحی بینی
- برجستگی غیرطبیعی روی جای بخیه یا زخم
- سفتی یا قوام بیشتر ناحیه برش خورده
- تغییر رنگ پوست (صورتی ، قرمز یا قهوه ای)
- خارش یا سوزش خفیف
- گاهی احساس درد یا کشش در ناحیه
- در موارد شدید، تأثیر روی ظاهر کلی بینی
علت ایجاد گوشت اضافه بعد از عمل بینی
ایجاد اسکار یا گوشت اضافه به عوامل متعددی بستگی دارد:
- ژنتیک: برخی افراد به‌طور طبیعی مستعد اسکارهای برجسته هستند.
- نوع پوست: پوست‌های تیره‌تر و ضخیم‌تر بیشتر در معرض این مشکل‌اند.
- مراقبت نامناسب بعد از عمل: نادیده گرفتن مراقبت‌های پس از جراحی مانند عدم استفاده از پماد، ماساژ ندادن بینی، یا ضربه خوردن.
- عفونت یا التهاب محل زخم: هرگونه عفونت خفیف می‌تواند روند ترمیم را مختل و رشد غیرنرمال بافت را تحریک کند.
- فشار یا کشش مکرر روی بخیه‌ها
آیا گوشت اضافه خطرناک است؟
در اغلب موارد گوشت اضافه فقط یک مشکل زیبایی‌شناختی است و خطری برای سلامتی فرد ندارد. اما در مواردی که اسکار باعث تغییر شکل بینی یا کاهش اعتماد‌به‌نفس فرد شود، ممکن است نیاز به درمان‌های تخصصی باشد.
راه‌های پیشگیری از گوشت اضافه بعد از رینوپلاستی
برای پیشگیری از بروز گوشت اضافه یا اسکارهای برجسته بعد از جراحی بینی، رعایت دقیق مراقبت‌های بعد از عمل اهمیت زیادی دارد. در دوران نقاهت، توصیه می‌شود که تمامی دستورالعمل‌های پزشک به‌طور کامل اجرا شود، از جمله استفاده منظم از پمادهای ترمیم‌کننده و انجام ماساژهای بینی در زمان مناسب و با نظر پزشک. خودداری از کندن زخم یا پوست‌های خشک‌شده، لمس یا فشار دادن بیش‌ازحد ناحیه عمل‌شده، و محافظت از پوست در برابر نور مستقیم آفتاب با استفاده از ضدآفتاب مناسب، از دیگر مواردی هستند که می‌توانند نقش مهمی در کاهش احتمال ایجاد کلوئید یا گوشت اضافه ایفا کنند. رعایت این نکات نه‌تنها به بهبود ظاهر بینی کمک می‌کند، بلکه روند ترمیم زخم‌ها را نیز تسریع می‌بخشد.
روش‌های درمان گوشت اضافه بعد از عمل بینی
در صورت مشاهده علائم، بهتر است با پزشک مشورت کنید. بسته به شدت و محل اسکار، روش‌های درمان متفاوتی پیشنهاد می‌شود:
- پمادهای موضعی : کرم‌ها و ژل‌های حاوی سیلیکون یا کورتون به کاهش التهاب و جلوگیری از رشد بیشتر بافت اسکار کمک می‌کنند.
- تزریق کورتون : تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی به داخل گوشت اضافه، یکی از مؤثرترین راه‌ها برای کاهش حجم و نرم‌کردن بافت است.
- جراحی مجدد : در مواردی که گوشت اضافه بسیار بزرگ یا برجسته باشد، ممکن است نیاز به برداشتن آن با جراحی جزئی باشد.
پماد برای گوشت اضافه داخل بینی
برای درمان گوشت اضافه داخل بینی، معمولاً از پمادهای موضعی حاوی کورتون مانند بتامتازون یا فلوسینولون طبق نظر پزشک استفاده می‌شود. این پمادها می‌توانند به کاهش التهاب و جلوگیری از رشد بیشتر بافت کمک کنند، اما به دلیل حساس بودن بافت داخل بینی و احتمال آسیب به مخاط، مصرف آن باید کاملاً تحت نظر جراح یا متخصص گوش و حلق و بینی انجام شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است استفاده از پمادهای سیلیکونی یا ترکیبی را به عنوان مکمل تجویز کند.
احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید بیشتر در کدام نوع از بینی دیده می شود؟
احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید بعد از جراحی بینی بیشتر در افرادی دیده می‌شود که دارای بینی‌های گوشتی هستند. پوست ضخیم و چرب این نوع بینی‌ها معمولاً زمینه‌ساز واکنش‌های التهابی بیشتر و اسکارهای برجسته می‌شود. همچنین افرادی که سابقه خانوادگی یا ژنتیکی ایجاد کلوئید دارند، یا در گذشته پس از زخم یا جراحی، دچار گوشت اضافه شده‌اند، در معرض ریسک بیشتری هستند. در این افراد، مراقبت‌های دقیق بعد از عمل و پیروی کامل از توصیه‌های جراح اهمیت دوچندانی دارد تا از بروز این عارضه جلوگیری شود.
